In het kader van de vervangingsopgave wordt veelvuldig verwezen naar de ontwerplevensduur van de bruggen. Maar is er wel sprake van een ontwerplevensduur? De ‘Pont du Gare’ in Frankrijk doet vermoeden dat sommige bruggen het eeuwige leven hebben. De ingestorte brug bij Genua suggereert het tegenovergestelde. Zeker als we gedurende het ‘spel’ de ‘spelregels veranderen (breedte van rij- en vaarweg en de verkeerslasten) loont het de moeite om, daar waar mogelijk, de levensduur van de (onderdelen van) kunstwerken proberen te verlengen. Waardoor de aankomende vervangingsopgave ‘behapbaar’ wordt.
In sommige gevallen zullen onderdelen gedeeltelijk falen (bijvoorbeeld een houten fundering), maar betekent dit het einde van de levensduur van de constructie? Of kan die nog (deels) zijn functie op een veilige manier vervullen, en hoe beoordelen we dat? Het thema heeft sterke relaties met inspectie en advies.
Onderwerpen zijn:
